Persoonlijk leiderschap en teleurstellingen.

Iedereen krijgt te maken met teleurstellingen in zijn leven.
Of het nu gaat om die zakendeal die je op zak dacht te hebben, maar dan tóch misloopt, de boer die voor die andere vrouw kiest, de nieuwe baan die niet doorgaat, etc.
Voorbeelden te over.

Of en in hoeverre we teleurgesteld raken, hangt in belangrijke mate af van onze verwachtingen die we hebben ten aanzien van een bepaald thema of specifieke persoon.
Belangrijk dus sowieso om je vooraf af te vragen of een verwachting die je hebt, ook realistisch is of door anderen wordt gesteund.

Wat wanneer we tóch teleurgesteld raken? Hoe gaan we daar dan mee om?
Een voorbeeld:

Hoe zou je je voelen, wanneer je een gouden Olympische medaille zou mislopen op slechts twee duizendste (0,002) van een seconde?
Stel je maar eens voor dat je jaren toegewerkt hebt naar dat ultieme moment en die gouden plak, je daar eindelijk ongelooflijk dicht bij bent en dat je dan met dit tijdsverschil verliest op de 400 meter zwemmen wisselslag.
Twee duizendste van een seconde!! Minder dan één honderdste van de tijd die het duurt om één keer met je ogen te knipperen…..
Dat moet een gigantisch bittere pil zijn.

Het is de 19-jarige Amerikaanse zwemmer Tim McKee echt gebeurd op de Olympische Spelen van 1972 in München.

In 1972 was men net overgestapt van stopwatches op elektronische touchpads om de tijd te meten.
Aanvankelijk eindigde McKee gelijk met de Zweed Gunar Larsson en stond achter beide namen exact dezelfde tijd op het scorebord.
Gemeten met een stopwatch (tot op een honderdste seconde) was hun tijd 4:31.98.
Tien minuten later wees de internationale jury echter Larsson aan als winnaar van de gouden medaille. Dit omdat het elektronische touchpad twee duizendste seconde tijdsverschil aanwees.

Een rel was het gevolg. Dit voorval leidde zelfs tot het veranderen van de internationale regels, waardoor bij internationale wedstrijden de tijden nog maar in honderdsten van seconden getimed mogen worden en er bij een gelijke tijd niet meer naar duizendsten van secondes gekeken mocht worden.
Zo kregen bij de Olympische Spelen in Los Angeles in 1984 beide zwemmers die gelijk waren geëindigd een gouden medaille.

De wedstrijd tussen McKee en Larsson is de eerste én enige wedstrijd die ooit op een duizendste van een seconde is beslist!

Hoe liep het af met McKee?
Het zou makkelijk geweest zijn om zijn nederlaag op de omstandigheden of de jury af te wimpelen.
Dat deed hij echter niet! Hij gaf aan zijn tweede plaats te wijten aan een tactische fout: aan het einde van de race had hij over zijn schouder gekeken om te zien waar Larsson zwom.

Persoonlijk leiderschap blijft niet hangen in het treuren om teleurstellingen.
Na er even bij stil te staan en er zo mogelijk lering uit te trekken, is het zaak om weer vooruit te kijken.
Het is ook belangrijk om tegelijkertijd stil te staan bij wat er wél bereikt is.

McKee won nog vier zilveren medailles op de Spelen van 1972.
Hij realiseerde zich dat hij zijn hele leven nog voor zich had en kwalificeerde zich in 1976 opnieuw voor de Spelen. In de loop van zijn carrière vestigde hij maar liefst zes Amerikaanse records en werd hij in 1998 als ‘erezwemmer’ opgenomen in de International Swimming Hall of Fame.

Hoe heb jij teleurstellingen in je leven aangepakt?

Ken jij andere inspirerende voorbeelden?
Deel ze dan hieronder in het commentaarveld.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Opdrachtgevers die in onze aanpak geloven